Welkom op de site van de Protestantse Gemeente Oud Avereest - Balkbrug
De liefde van God, die wij in het bijzonder hebben leren kennen in Jezus Christus, is het kloppende hart van onze gemeente.
Vanuit dat kloppende hart willen we als gemeente iedereen zich welkom laten voelen bij erediensten en/of activiteiten
De kerkdiensten van de Prot. Gemeente Oud Avereest-Balkbrug beginnen om 09.30 uur, na Dankdag om 10.00 uur.
Wekelijks zijn deze tot en met eind december in de Brugkerk.
In de Reestkerk zijn de diensten weer vanaf 1 januari tot en met 30 april 2024.
De diensten zijn ook online vanaf aanvangstijd via kerkdienstgemist.nl te volgen.
Op de 1e zondagen werkt de cantorij mee, mocht u mee willen zingen en oefenen, de dinsdag ervoor, kan dat.
Meer informatie over de kerkdiensten kunt u lezen op de Leef Mee en onder het kopje Kerkdiensten.
U kunt de kerkdienst hier live, of achteraf, beluisteren.
Kinderen :
Er is elke zondag kindernevendienst. Wees welkom.
Er is iedere zondag oppasdienst.
Ook daar aan alle kleintjes: een hartelijk welkom!
De pastorale bezoeken worden weer opgepakt door ds. Remko Veldman
en kerkelijk medewerkster Rolanda den Boon-Stapel.
Meditatie
Kerk en Israël, onopgeefbaar verbonden
De Protestantse Kerk belijdt in haar kerkorde onopgeefbaar verbonden te zijn met het volk Israël. Er staat: “De Kerk is geroepen gestalte te geven aan haar onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël. Als Christus belijdende geloofsgemeenschap zoekt zij het gesprek met Israël inzake het verstaan van de Heilige Schrift, …. In het bijzonder de komst van het Koninkrijk van God, want die verwachten wij immers net als Israël.”
Dit komt tot uitdrukking in de betrokkenheid van veel gemeenteleden bij gespreks- en bijbelkringen, leerhuizen en andere initiatieven, bij de jaarlijkse Israëlzondag, en bij de vele reizen naar het land. Daarnaast zijn er diverse organisaties werkzaam op het terrein van kerk en Israël, elk met een eigen inbreng en eigen accenten.
Hoe helder het statement ‘onopgeefbaar verbonden’ ook is, geregeld komen er vragen naar de betekenis ervan. De diverse organisaties en accenten is niet verkeerd, maar kan wel verwarrend werken. Alleen al het woord Israël, bedoelen we dan het volk of het land of de staat? En dan is er ook de aanhoudende actualiteit van het Israëlitisch-Palestijnse conflict.
Vanwege dit conflict gaan velen het gesprek over Kerk en Israël liever uit de weg. Begrijpelijk. Toch is Israël de bron waaruit het christelijk geloof is voortgekomen en moeten we ervoor zorgen dat deze bron openblijft.
In de Bijbel doet Paulus al zijn best om de kerk theologisch richting te geven met het beeld van de olijftakken en de wortels. (Rom. 11: 16 – 24); Paulus beschrijft Israël als een olijfboom met takken; De olijfboom is op meerdere plekken in de bijbel een symbool voor Israël. Een aantal takken zijn afgebroken. ‘Vanwege hun ongeloof’ (vs. 20). Keer op keer heeft het zijn gebod overtreden: de armen uitgebuit, de zwakken vertrapt, de afgoden gediend. Er komen waarschuwingen en straffen. De Heer heeft heel wat te stellen met het volk Israël. Maar God is en blijft trouw aan zijn volk Israël, ook in de diepste ellende. Zoals in Hosea 11 staat: “Hoe zou ik je kunnen prijsgeven?” mijn kind/mijn knecht. God zal niet loslaten wat zijn hand eens begon. Nooit zou het tot echtscheiding komen.
Christenen zijn op de wortel ingepropt. Israël blijft de olijfboom- wortel en bron, de kerk kan er niet los van bestaan. Christenen mogen en moeten blijven drinken uit die bron, van die wortel. Maar het is een Ambivalente verhouding. Christenen vinden heel wat van Israël en Israël vindt heel wat van de Kerken over heel de wereld. Simon Schoon noemt het een neurotische familieverhouding.
Israël is erg beducht voor de Kerk vanwege tijden van achtervolging, verbranding, vergassing, in naam van het evangelie! Hitler kon zich beroepen op bepaalde uitspraken van de Reformator Maarten Luther … Zelfs al zou het Gods bedoeling zijn om Zijn volk te straffen, dan nog is het niet aan Christenen op dat oordeel te voltrekken! Het is Gods verbond met zijn volk. In 1948, dit jaar 75 jaar geleden, heeft Israël weer een eigen staat gekregen. En dat is teken van Gods trouw. Telkens zie je dat God zijn beloften aan Israël gestand doet. Nooit laat Hij zijn volk voor eeuwig vallen. Israël is zijn oogappel. En als God zijn volk niet loslaat, dan kan de Kerk dat ook niet. En Jezus is toch echt een Jood.
Ds. Remko Veldman
Waar staan wij voor?
De Protestantse Gemeente van Oud Avereest-Balkbrug kiest ervoor om:
- een Christusbelijdende gemeente te zijn, geworteld in het wonder van Pasen
- een open kerk te zijn, zowel naar elkaar toe als naar de samenleving
- om te zien naar elkaar bij vreugde en verdriet
- onderdak te bieden aan mensen die op verschillende manieren hun geloof beleven
- tijd en aandacht te investeren in het jeugdwerk
- betrokken te zijn bij de wereld om ons heen door diaconaat en zending
